Bu ay, Amerikalılarla Engelliler Yasası’nın yasalaşmasının 34. yıl dönümü ve Engellilik Onur Ayı’nın da yaklaşık on yıl önce resmen ilan edilmesinin üzerinden 34 yıl geçti.
Kör bir yazar ve çizerin yakın zamanda belirttiği gibi, engellilik bir spektrumda yer alır. Ve toplum, katılım ve kabul için mücadele bugün hala güçlü bir şekilde devam ediyor.
ABD Nüfus Sayım Bürosu tarafından yürütülen Amerikan Toplum Anketi’ne göre, 2021’de ABD’de yaklaşık 42,5 milyon kişi (veya nüfusun %13’ü) engelliydi. Dünya Sağlık Örgütü’ne göre, dünya çapında tahmini 1,3 milyar kişi önemli bir engelliliğe sahip ve bu da küresel nüfusun %16’sına veya 6 kişiden 1’ine denk geliyor.
Engellilik Onur Ayı her yıl Temmuz ayında, Engelli Amerikalılar Yasası’nın (ADA) yasalaşmasının yıldönümüyle aynı zamana denk gelir. ADA, 26 Temmuz 1990’da Başkan George HW Bush tarafından yasalaştırılmıştır ve engelli insanların istihdam ayrımcılığına karşı haklarını korurken toplumda kapsayıcılığı teşvik eder.
Başkan Bush, Beyaz Saray’ın Güney Çimleri’nde Engelli Amerikalılar Yasası’nı imzalıyor. Başkanla aynı kürsüyü paylaşanlar (soldan sağa ayakta duranlar): Clairmont, California’dan Rahip Harold Wilkie; Ulusal Engellilik Konseyi’nden Sandra Parrino; (soldan sağa oturanlar): Eşit Fırsat Komisyonu Başkanı Evan Kemp; ve Engellilerin İstihdamı Başkanlık Komisyonu’ndan Justin Dart. George Bush Başkanlık Kütüphanesi ve Müzesi
Amaç ayrıca, 1973 Rehabilitasyon Yasası’nın 504. Bölümü tarafından sağlanan korumaları temel alarak, hükümetin tüm düzeylerine, kamu kuruluşlarına, ulaşıma ve iletişime erişimi genişletmekti. 1973 yasası, engelli kişilerin haklarını ele alan ilk mevzuattı, ancak korumaları yalnızca federal fon alan işverenleri kapsıyordu.
Engellilik gururu dünya çapında da kutlanıyor; bazen farklı aylarda; Birleşik Krallık, Güney Afrika ve başka yerlerde de.
Engellilik Onur Ayı, ADA’nın 25. yıl dönümünde 2015 yılında resmen ilan edildi ve New York şehri o yıl ilk Engellilik Onur Ayı yürüyüşüne ev sahipliği yaptı.
Bu çığır açan yasayı onurlandıran kutlamalar çok daha önce başladı. İlk engellilik onur etkinlikleri 1990’da Boston’da, aynı yıl medeni haklar yasası imzalandı. 2004’te Chicago ilk engellilik onur yürüyüşünü düzenledi.
Engellilik gururu fikri, LGBTQ ve Siyahi, Yerli ve Renkli İnsanlar (BIPOC) gururu gibi görünürlük meselesine dayanmaktadır.
Chicago Engelliler Onur Yürüyüşü misyonunu üç şekilde tanımlıyor: “İnsanların engellilik hakkında düşünme ve tanımlama biçimini değiştirmek”; “engelli insanlar arasında içselleştirilmiş utancı” ortadan kaldırmak ve toplumda engelliliğin “insan çeşitliliğinin doğal ve güzel bir parçası” olduğuna dair inancı teşvik etmek.
Engellilik hepimizi etkiler. Robert Wood Johnson Vakfı’nda kıdemli program görevlisi olan Patrick Cokley, 4 Amerikalıdan 1’inin yaşamı boyunca bir engellilik yaşayacağını belirtti. Cokley’nin görme yeteneği zayıftır.
“Hiç duymadığımız küçük bir grup veya çok küçük bir nüfusmuş gibi davranırsak, kendimize kötülük yapmış oluruz,” dedi bu yılın başlarında CBS News’e verdiği bir röportajda. “O zaman gizli engelleri, yaşlanma engelleri veya edinilmiş engelleri olabilecek diğer sayısız insanı da dışarıda bırakmış oluruz.”
Omurga felci geçirmiş ve geç teşhis konmuş otizmli bir yetişkin olan Marisa Hamamoto’nun yaşam deneyimi, engelli topluluğunun kesişimselliğini ve çeşitliliğini vurgulamaktadır.
İlk deneyimlerini hiçbir zaman uyum sağlayamamış gibi hissettiğini hatırlıyor, ancak dansın herkese ait evrensel bir deneyim olduğuna inanıyor. Hamamoto, 2015 yılında Los Angeles merkezli ödüllü bir dans şirketi olan Infinite Flow Dance’ı kurdu.
“Mahallemde büyüyen tek Asyalı Amerikalı olduğum için okulda farklı göründüğüm için dışlandım,” dedi. “Ancak, biliyorsunuz, toplum – dans dünyası – dansın yalnızca seçilmiş birkaç kişiye erişilebilir olduğu mesajını veriyordu.”
Kâr amacı gütmeyen kuruluşu, engelli ve engelli olmayan dansçıları istihdam ederek engellilerin katılımını artırmayı hedefliyor; her seferinde bir dans.
“Damgalama ve ayrımcılık insanların eğitime, istihdama, eğlenceye ve hayattaki diğer birçok şeye erişememesine yol açtı ve bu doğru değil,” dedi CBS News’e. “Bu yüzden bu anlatıyı gerçekten değiştirmek istiyoruz.”
Bunun bir kısmı da eğitimdir. Hamamoto’nun savunuculuğu, Infinite Flow’u kurduğundan beri yıllar içinde büyüdü, ancak her zaman öğrendiğini de hemen kabul ediyor.
Hamamoto’ya göre engelli insanlarla nasıl etkileşim kurulacağına dair bazı başlangıç noktaları şunlardır:
YAPMAK
YAPMAYIN
Farklılıklar yerine benzerliklere odaklanarak bir konuşma başlatın. Sorularınızı, kişinin kendisiyle birlikte olan diğer insanlara değil, kişiye yöneltin.
“Neyin var senin?” veya “Ne oldu?” diye sorun.
Bastonları veya tekerlekli sandalyeleri hareket ettirmeden önce izin isteyin. Hareketlilik cihazları kendilerinin bir uzantısı olarak görülmeli ve bu şekilde muamele edilmelidir.
Bastonlarını veya tekerlekli sandalyelerini hareket ettirin.
Engelli insanların her şeyden önce insan olduğunu unutmayın. Onlara buna göre davranın.
Aşırı nazik ve aşırı neşeli olun.
“Varsayımlarda bulunmamak da önemlidir,” dedi. “İki engelli insanın ihtiyaçları aynı değildir.”
Engellilik Onur Ayı’nın, engelli toplumundaki insanlara kolektif bir güç vermesi nedeniyle vurgulanmasının önemli olduğunu söyleyen Hamamoto, CBS News’e konuştu.
Engellilik kabulüne giden yolun kişisel bir yolculuk olduğunu söyleyen yetkili, ancak engellilerin yalnız olmadığını ve birlikte olmanın güç olduğunu da sözlerine ekledi.
“Bazılarımız için doğuştan bir engelimiz var. Diğerleri içinse engel hayatın ortasında edinilmiş,” dedi. “Engellilik, hayatlarımızı nasıl yaşadığımızın büyük bir parçasıdır ve engellilik bir güç olabilir.”
Michael Roppolo
GENEL HABERLER
13 Eylül 2024Veri politikasındaki amaçlarla sınırlı ve mevzuata uygun şekilde çerez konumlandırmaktayız. Detaylar için veri politikamızı inceleyebilirsiniz.