Otizm, insanların davranış biçimlerini geniş bir yelpazede etkileyen, yaşam boyu süren bir gelişimsel engeldir.

Hastalık Kontrol ve Önleme Merkezleri’ne göre otistik kişiler sosyal, duygusal ve iletişim becerilerinde sorun yaşayabilirler.

Bazıları ise parlak ışıkları veya yüksek sesleri bunaltıcı ve stresli bulabilir veya tekrarlayan davranışlar sergileyebilir.

Otizm bir hastalık veya rahatsızlık değildir.

Ne kadar yaygındır?

İngiltere’de yetişkinler ve çocuklar da dahil olmak üzere yaklaşık 700.000 kişinin otizm tanısı aldığı tahmin ediliyor.

Newcastle Üniversitesi’nin 2021’de yayınladığı bir araştırmaya göre, Birleşik Krallık’taki her 57 çocuktan biri (%1,76) otizm spektrumunda.

ABD Hastalık Kontrol ve Önleme Merkezleri’nin tahminine göre, ABD’de 5,4 milyon yetişkin, yani nüfusun yaklaşık yüzde 2,2’si otistik.

Otizm, her milletten, her kültürel, dini ve sosyal geçmişten insanda görülebilir.

Ancak erkeklerde ve erkek çocuklarda bu oran beş kata kadar daha fazladır.

Kesin nedeni henüz bilinmiyor ancak bazı araştırmalar, erkek çocuklarının otizmin çeşitli genetik nedenlerine karşı daha fazla risk altında olduğunu öne sürüyor.

Araştırmacılar ayrıca birçok kızın teşhis almakta zorluk çekmesi, geç yaşta teşhis alması veya otizm dışındaki rahatsızlıklarla yanlış teşhis konması nedeniyle ‘radar altında uçtuğuna’ inanıyor.

Farklı türleri var mı?

Otizm daha önce Asperger sendromu, otistik bozukluk, Kanner sendromu, çocukluk çağı otizmi, atipik otizm ve başka türlü adlandırılamayan yaygın gelişim bozukluğu (PDD-NOS) olmak üzere farklı tanılara ayrılıyordu.

Her tanı otizmle aynı özellikleri taşıdığından, bunların yerine artık grubun genel adı olan otizm spektrum bozukluğu terimi kullanılmaya başlandı.

Ancak Asperger teşhisi konulan bazı kişiler hâlâ bu terimi kullanmayı tercih ediyor.

Ulusal Otizm Derneği’ne göre, Asperger’li kişilerde birçok otistik kişinin sahip olduğu öğrenme güçlükleri yoktur. NHS, bazı insanların buna ‘yüksek işlevli otizm’ dediğini söylüyor.

Bunun nedeni nedir?

Yıllardır yapılan araştırmalara rağmen bilim insanları otizmin neden kaynaklandığını henüz bilmiyor.

Bunun yerine yapılan araştırmalar, bunun genetik ve çevresel etkilerin bir kombinasyonu sonucu gelişebileceğini ileri sürüyor.

MMR aşıları ile otizm arasında olası bir bağlantı olabileceği yönündeki endişeler 1990’ların sonlarında ortaya çıktı.

Ancak o zamandan bu yana yapılan çok sayıda bilimsel çalışma, aşılar veya bunların herhangi bir içeriği ile otizm arasında hiçbir bağlantı olmadığını ortaya koydu.

Kötü ebeveynlik de bir sebep değildir.