ABD’de hayvan popülasyonunun azalmasının binlerce çocuğun ölümüne yol açtığı iddia ediliyor.

Ülke genelindeki tarım merkezlerinde, 2006 yılında artışa geçen ölümcül bir mantar nedeniyle milyonlarca yarasa ölüyor.

Çiftçiler, her gece vücut ağırlıklarının en az yüzde 40’ı kadar böcek yedikleri için kanatlı hayvanlara uzun süredir doğal böcek ilacı olarak güveniyorlar; ancak işçiler, kaybı telafi etmek için daha toksik kimyasallar püskürtmek zorunda kalıyorlar.

Pestisitlerin doğum kusurları, düşük doğum ağırlığı ve fetal ölüm riskini artırdığı tespit edildi.

Çiftçilerin yarasa popülasyonunun azalmasına yanıt olarak pestisit kullanımını artırmasından bu yana 1.000’den fazla bebek öldü

Yeni analizde, 2006’dan 2017’ye kadar toksik kimyasallardaki artışın, çoğunluğu Doğu Yakası’nda olmak üzere 27 eyalette 1.185 ilçede 1.334 bebeğin ölümüne yol açtığı ortaya çıktı.

Pseudogymnoascus destructans adı verilen istilacı mantar, son 18 yılda 6,7 ​​milyon yarasanın ölümüne yol açan beyaz burun sendromu (WNS) adı verilen bir hastalığa neden oluyor.

Yarasaların günde vücut ağırlıklarının en az yüzde 40’ı kadar böcek tükettiği biliniyor; bunların çoğu da ekinlere zarar veren böcekler.

Ancak analizde, ölümlerin etkilenen ilçelerdeki çiftçileri her yıl yüzde 31 daha fazla pestisit püskürtmeye zorladığı bulundu.

Bu durum, pestisitlere bağlı bebek ölüm oranında yüzde 8’lik bir artışla örtüşüyor.

Araştırmaya göre, pestisit kullanımındaki her yüzde 1’lik artış, bebek ölüm oranını yüzde 0,25 oranında artırıyor.

En çok etkilenen bölgeler çoğunlukla ABD’nin doğu ve güney bölgeleri oldu. New York, Michigan, Louisiana ve Maine eyaletlerinde yarasa popülasyonunda düşüşler yaşandı.

Çalışmanın yazarı ve Chicago Üniversitesi’nde yardımcı doçent olan Eyal Frank, yarasalarda beyaz burun sendromunun tespiti, çiftçiler tarafından kullanılan pestisit sayısı ve bebek ölümleri de dahil olmak üzere diğer sağlık göstergelerine ilişkin ilçe düzeyindeki verileri analiz etti.

Science dergisinde yayımlanan araştırmaya göre, çiftçiler ürünlerine pestisit püskürttüklerinde, rüzgar ve su, ilacı ilk püskürtülen yerden uzağa taşıyabiliyor ve bölgedeki diğer sakinler için çiftlik dışı maruziyet yaratabiliyor.

Tarımsal kimyasal kirliliğin en yoğun olduğu dönem ise nisan ayından eylül ayına kadar olan dönemdir.

Pestisitlerin, kanser, nörolojik bozukluklar ve gelişimsel gecikmeler gibi kronik hastalık riskini artırması ve akut zehirlenmeye yol açması gibi olumsuz sağlık etkileriyle ilişkilendirildiği belirtiliyor.

Yaklaşık 6,7 milyon yarasa, beyaz burun sendromuna neden olan istilacı bir mantardan öldü

Beyaz burun sendromu yarasalarda susuzluğa, açlığa ve ölüme neden olur. 2006’da New York’ta bulunan ve o zamandan beri ABD’deki 38 eyalete yayılan mantardan kaynaklanır.

Çiftçiler pestisit kullanımını her yüzde bir artırdığında, bebek ölüm oranı yüzde 0,25 arttı

Frank, çiftçilerin artan pestisit kullanımının, kazalarda veya cinayetlerde ölenler hariç, ülke içindeki bebek ölüm oranındaki artışla bağlantılı olduğunu söyledi.

Frank, ‘Yarasalar, özellikle Covid-19’un kökenleriyle olası bir bağlantısı olduğuna dair raporların ardından korkulacak bir şey olarak kötü bir ün kazandı’ dedi.

‘Ancak yarasalar, doğal böcek ilacı olarak topluma değer katıyorlar ve bu çalışma, onların azalmasının insanlar için zararlı olabileceğini gösteriyor.’

Mantar, enfekte yarasalar aracılığıyla yayılabildiği gibi, insanların kıyafetleri ve ekipmanları aracılığıyla mağaradan mağaraya da taşınabiliyor.

Yarasaların kulaklarında, burnunda ve kanatlarında büyüyebilir ve derin deri dokularını istila ederek susuzluğa, açlığa ve ölüme yol açan BSS’ye neden olabilir.

Pseudogymnoascus destructans, yarasa türlerinin etkilenmediği Avrupa ve Asya’ya özgü bir türdür; ancak ilk kez 2006 yılında bir turist tarafından New York’un kuzey kesimine getirildiğine inanılıyor.

Yılda 200 bin ziyaretçinin geldiği ticari bir mağaraya bağlı bir mağarada bulundu.

Biyolojik Çeşitlilik Merkezleri’ne göre, mantar keşfedildiğinden bu yana yılda 200 mil hızla yayıldı ve şu ana kadar toplam 38 eyaleti etkiledi.

Yarasa türlerinin genellikle kış uykusuna yattığı nemli mağaralarda en iyi şekilde yetişir ve yaklaşık 13 santigrat derece civarındaki serin sıcaklıklarda gelişir.

Uzun kulaklı, küçük kahverengi ve üç renkli yarasalar da dahil olmak üzere WNS ile enfekte olduğu doğrulanan 13 yarasa türü bulunmaktadır.

Kuzey uzun kulaklı yarasa, hastalıktan en çok etkilenen tür oldu. Nüfusu, ABD’nin doğu eyaletlerinden bazılarında yüzde 99’a kadar azaldı.